back to the reality

Lieve allemaal,

Wat gaat de tijd toch snel, dus het is de hoogste tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van al mijn belevenissen van de afgelopen 2 weken.

Het was voor mij echt even wennen ,om na een heerlijke vakantie te hebben gehad, weer aan de slag te moeten. De vroege uurtjes opstaan, weer engels praten en weer aan de slag met mijn schoolopdrachten. Het werk leven was weer begonnen. Helaas was mijn stage bij terug komst wat anders dan voor mijn vakantie. De orthopedie afdeling waar ik de afgelopen ander halve maand heb rond gelopen werd in de zomervakantie gesloten voor renovatie, waardoor ik tijdelijk op een andere afdeling samen met mijn collega’s moest werken. Deze afdeling heet de medical care afdeling, waar allerlei soorten patiënten liggen, van oncologie, tot plastische chirurgie tot hematologie, alles. Dit was voor mij heel erg wennen. Ik had net eindelijk een beetje de medische termen en handelingen door op de orthopedie afdeling en nu begon ik eigenlijk weer bij 0. Alle informatie die ik te horen kreeg was zoveel en moeilijk, dat ik in het begin even van in paniek raakte. Er kwamen zoveel nieuwe dingen op me af..

Gelukkig kon ik veel dingen vragen en liep ik met verschillende collega’s mee die allemaal erg behulpzaam waren. Ook verpleegkundige van een andere afdeling en van deze afdeling zelf liepen er rond, dus ik heb weer een hoop nieuwe mensen leren kennen. Erg leuk, maar soms ook erg vermoeiend om weeeer je verhaal te moeten vertellen waar je vandaan komt, wat je doet, etc. Maargoed, het was dus even een omschakeling voor mij. Zeker als je altijd met vrolijkere patiënten op de afdeling zag rondlopen nadat ze een operatie hadden gehad en eindelijk pijn vrij waren. Hier kwam ik bij terugkomst gelijk met leven en dood te maken door patiënten die op deze afdeling liggen met vreselijke ziektes. Zoals je begrijpt, mn roze vakantie wolk was meteen verdwenen en werd met beide benen weer even terug gezet in de realiteit van het leven…
Het was dus even een heftige eerste week weer voor mij, maar achteraf super interessant en een mega leerschool. Vooral om ook eens te zien hoe en wat er met andere soorten patiënten gedaan worden dan alleen de orthopedische patiënten. Een super kans dus om ook deze kant eens van de verpleeging te zien.

Aan het einde van de week was ik blij dat het weekend was. Even bijkomen van alle gebeurtenissen van afgelopen week. Ik heb dan ook heerlijk uitgeslapen en ben een dagje naar Bronte beach geweest met 10 andere huisgenootjes. Het was weer 31 graden, strak blauwe lucht en zon dus beter kon niet. ’s Avonds hebben we met het hele huis lekker buiten gebbqd. Heerlijk weer even dat beetje vakantie gevoel terug te hebben na alle ellende.

Die zondag ben ik met een huisgenootje naar het zuiden van Sydney geweest, Cronulla. Een plaatsje wat vlak aan een national park ligt met leuke winkeltjes. Het was een uurtje met de trein, maar zeker de moeite waard. Dan merk je echt pas hoe groot en veelzijdig sydney echt is. Hier in mijn kamertje heb je dat eigenlijk helemaal niet door.

Die maandag ging ik met wat tegenzin weer aan de slag, maargoed ik kon aftellen want die vrijdag zouden mijn ouders aankomen. De week verliep sneller dan ik had gedacht. Mijn schoolopdrachten was ik aan afronden en de nieuwe afdeling begon ik steeds meer aan gewend te raken. Het was zo vrijdag. Mijn ouders kwam vrijdag ochtend om 07:00 uur aan op het vliegveld en gingen eerst naar het hotel. Ze wilden mij graag in mn o zo leuke zuster pakje zien rond lopen ( niet dus) en kwamen daarom naar mij toe op werk, ipv ik naar hun.
Daar stonden ze dan ineens om 10:00 uur in de gang voor mijn neus. Ik had het helemaal niet in de gaten, tot dat ik ineens een harde kreet hoorde, was het mn vader die hard over de gang schreeuwde van blijdschap! Geweldig! Alle verpleegkundige kwamen de kamer uitlopen ,waar ze bezig waren, om te kijken wat er aan de hand was, haha. Het was zo onwijs leuk dat moment, om na bijna 3 maanden mn ouders weer te zien en te kunnen knuffelen!! Ik zal het dan ook zeker nooit meer vergeten.

Vervolgens had ik me snel omgekleed, en mocht ik meteen met mn ouders mee om de stad te laten zien. Samen de trein terug gepakt en zijn we naar curculair quay gegaan, HET punt van Sydney waar de harbour bridge en opera house staan. Geweldig vonden mn ouders het, en begrepen al heel snel waarom ik Sydney zo’n geweldige stad vond. Vervolgens hebben we de boot gepakt, die onder de harbour bridge ging naar darling harbour. Daar in de haven lekker wat geluncht op een terrasje ( jaa dat is het luxe als je paps en mams er weer zijn, aangezien je dat niet zo snel doet als student, haha). Daarna Chinatown ingelopen, de bekende winkel hoofdstraat george street laten zien en als laatste naar de paddy market geweest. Dit is een soort markt waar je het gevoel hebt dat je in azie rond loopt, allemaal spulltjes, kleren, tassen, alles die door aziaten worden verkocht door middel van handelen en dus goedkoop is. Mn ouders waren kapot, en ik ook moest ik zeggen, na zo’n lange dag rond te hebben gelopen. Zij haakte dan rond etenstijd ook af naar het hotel die achter deze markt ligt en ik pakte mijn trein weer terug naar mijn huis. Zo gek om dan alleen weer terug te gaan naar je eigen kamertje, alsof ik hier al jaren woonde, zo voelde dat haha!
De volgende ochtend heb ik ze opgepikt bij Bondi Junction, het eind station om bij mijn huis te komen. Als eerst heb ik ze het huis en mn kamer laten zien en heb daarna beneden een heerlijk ontbijtje voor ze gemaakt, waarna we dit samen hebben opgesmikkeld. Langzaam aan ontwaakte het hele huis en voor we het wisten zaten we met bijna alle studenten om ons heen te ontbijten, super gezellig vonden ze het en pap en mam hebben veel met huisgenootjes gekletst. Zo leuk dat zij dit nu hebben gezien, en ook wat huisgenootjes hebben ontmoet, waardoor ze nu een goed beeld hebben hoe ik de afgelopen 3 maanden hier in Sydney heb gewoond.

Na het ontbijt hebben we de boot gepakt van circulair quay naar manley, een soort st. tropez in het noorden van sydney. Daar hebben we langs strand en woon wijk gelopen, en op de markt een broodje gegeten. Toen met de boot weer terug en ’s avonds in chinatown gegeten en vuurwerk show ,die elke zaterdag avond in Darling harbour wordt gehouden, gekeken. Even kreeg ik weer dat oud en nieuw gevoel van een paar weken geleden, maar dit was lang zo mooi natuurlijk niet. Maar toch, wel heel leuk en speciaal om samen met je ouders gezien te hebben.

De laatste dag van weekend sydney was alweer aangebroken. Bondi beach stond op de planning. We hebben de bekende coastal walk, wat ik met lisette ook heb gedaan, van bondi naar bronte beach gemaakt. Het was weer heeeerlijk weer, dus lekker in de middag op het strand van bronte gelegen. Papa heeft gezwommen en mam en ik lekker in de zon gelegen. Dit leventje beviel ze ook wel, haha! ’s Avonds met elkaar in Bondi beach gegeten als afsluiting, want maandag vertrekken ze alweer naar Melbourne samen voor een week. Ik moet de komende week nog 1 week werken en dan zit mijn stage er ook alweer op. Het gaat veeelste snel allemaal, maar wat was dit weekend weer super om dit alles zo aan je ouders te hebben kunnen laten zien! Zondag ochtend zal ik ze weer zien, dan zijn ze weer terug uit Melbourne en gaat mijn vakantie met hun samen echt beginnen! Ik kan nu al niet wachten, om al het andere moois van dit super land samen met hun te mogen ontdekken!! Nu nog even de laatste week met mijn huisgenootjes afsluiten, die ook bijna allemaal rond deze tijd weer naar huis gaan. En dan zit het wonen hier in Sydney er al weer op….
Veel liefs Chantal.